چگونه وسواس خود را درمان کنیم؟

وضو ، پیش و پس از غذا

یکی از راههای که می‌توانیم از وسواس جلوگیری کنیم و آن را درمان کنیم وضو پیش و پس از غذا است. وضو ، پیش و پس از غذا ، مایه افزونی رزق و دفع شر شیطان است.

ذکر نام خداوند

یکی دیگر از شیوه‌های مقابله با وسواس ، این است که از نام عزیز و جلیل خداوند استمداد کنیم. این ذکر ، برای ما حتی در کارهای جزئی و کوچک نیز مایه خیر و برکت و کمال است.

توکل به خداوند

ما با توکل بر خداوند در اصل به نور خداوند نگاه و نظر می‌کنیم: من باید به عنوان یک انسان باایمان ، باکیاست و فراست و زیرک باشم و همیشه و در همه حال اعم از راحتیها و ناراحتیها ، در خوبی و بدی و عسرت و اندوه و سلامتی و کسالت و نیازمندی و بی‌نیازی ، اعتماد و توکل بر خداوند رحمان داشته باشم. من می‌دانم که در مبارزه بی‌امان با وسوسه‌های شیطانی ، توکل ، رمز پیروزی من است.

اذان گفتن

ما باید بدانیم که هر عملی که باعث گریز شیطان شود، درمان وسواس محسوب می‌شود. یکی از راههای درمان وسواس نیز ، اذان گفتن است. پیش از این ، در هنگام اذان ، در هر مسجد و کوچه و بازار ، همگان اذان می‌گفتند. اما اکنون ، این سنت پسندیده ترک شده است، تا حدی که اگر کسی در خانه خود اذان بگوید، غیر عادی می‌نماید.

نماز خواندن

یکی از بهترین روشهای درمان هر نوع وسوسه و وسواس برای ما ، نماز گزاردن و ارتباط معنوی با پروردگار است. برای ما که مسلمانیم، نماز برترین نوع پناهندگی به درگاه خداوند است. غیر از نمازهای پنجگانه و روزانه واجب که هفده رکعت است، برای درمان این بیماری شوم ، نماز رابطه مخلوق ضعیف با خالق توانا ، عین و مایه پیروزی بر وسوسه‌های شیطانی است.

بی‌اعتنایی به وسوسه در نماز

من باید بدانم که وسواس در هر امری حتی نماز ، اطاعت از شیطان است. یکی از راههای درمان وسواس ، بویژه برای آنان که مبتلا به وسواس در نماز هستند، بی‌اعتنایی به شکلهای بسیار و پی در پی است.

روزه گرفتن

یکی دیگر از راههای درمان وسواس ، روزه گرفتن است. درباره فضیلت و نقش روزه در تعالی روح آدمی ، سخن بسیار می‌توان گفت: امام صادق علیه‌السلام فرموده است: به حقیقت ، درهای آسمان در ماه مبارک رمضان باز است و شیطانها زنجیر می‌شوند.

تلاوت قرآن

یکی از راههای درمانی وسواس ، قرائت همراه با تفکر و تعمق قرآن کریم است. اخبار بسیاری در این ‌باره وارد شده است که درجه تلاوت کننده قرآن ، از تمام آدمیان به استثنای پیامبران الهی بالاتر است و نباید آنان را کوچک شمرد و حقوقشان را نادیده گرفت.